Adoracja Najświętszego Sakramentu – pomoc w modlitwie indywidualnej
Jak dzisiaj być rodziną prawdziwie żyjącą Ewangelią?
-
REFLEKSJA KOŚCIOŁA
1. „Dar z siebie, który ożywia wzajemną miłość małżonków, staje się wzorem i zasadą składania daru z siebie, co powinno dokonywać się we wzajemnych stosunkach braci i sióstr oraz różnych, współżyjących w rodzinie pokoleń”. Familiaris Consortio, 37.
2. „Jakże potrafię wysłowić szczęście tego małżeństwa, które wiąże Kościół, ofiara eucharystyczna umacnia, a błogosławieństwo pieczętuje, aniołowie ogłaszają, a Ojciec potwierdza?... Cóż za jarzmo dwojga wiernych złączonych w jednej nadziei, jednym dochowaniu wierności, w jednej służbie! Oboje są braćmi i oboje wspólnie służą; nie ma pomiędzy nimi podziału ani co do ciała, ani co ducha. Owszem są prawdziwie dwoje w jednym ciele, a gdzie jest jedno ciało, jeden też jest duch” (Tertulian, por. Familiaris Consortio, 13).
3. „Dzisiaj bardziej istotny niż duszpasterstwo niepowodzeń jest wysiłek duszpasterski na rzecz umocnienia małżeństw i w ten sposób zapobieżenia rozpadom” (Amoris Laetitia, 307).
-
ZAPYTAM SIEBIE
1. Jak rozumiem bycie „darem z siebie dla innych”?
2. Czy potrafię dostrzeć piękno i wartość małżeństwa sakramentalnego?
3. Czy potrafię innym mówić o pięknie i wartości małżeństwa sakramentalnego?
4. Jak dzisiaj wzmacniać więzi małżeńskie i rodzinne?
5. Jaką wartość wnosi w społeczeństwo rodzina oparta na zasadach Ewangelii?
5. Jak dzisiaj być rodziną prawdziwie żyjącą Ewangelią?
-
MEDYTACJA
Ef 4, 1-4; „Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jedności nadziei, jaką daje wasze powołanie”.